نپرسیدم کجا

دلم میخواد بیاد یکی از غیب 

مثِ این آدما نباشه که سه پیچن بهم 

من اَ تهِ کوچه های ترس میومدم 

دوستام گفتن پشتمن و لفظ میومدن 

شب میرفتم سرِ کار و عصر میومدم 

انقد دعا کردم پاره کردم تسبیح اونقد هم 

تا که خدا ، آخرش شد مجاب 

که ببرَتم با خودش من نپرسیدم کجا